Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2009

Για το Σάββα τον καραγκιοζοπαίχτη και το θιάσό του που αργοπεθαίνει
















Ο καραγκιοζοπαίχτης Σάββας Γκιτζάρης μετά από παράσταση που έδωσε σε μία από τις Βαλκανιάδες Θεάτρου στην Κόρινθο, λίγο πριν το θανατό του (δεκαετία 80). Η παράσταση δόθηκε για τους θιάσους που έλαβαν μέρος στη Βαλκανιάδα.




Αν με ρωτήσεις φίλε θεατή που εκτίθονται οι φιγούρες του καραγκιοζοπαίχτη Σάββα Γκιτζάρη, θα σου πω στο παλιό δημαρχείο του Βραχατίου, στην άκρη ενός δωματίου δημοτικής υπηρεσίας, πίσω από τα γραφεία των υπαλλήλων, σαν σε τιμωρία, δίπλα σε χαρτόκουτα και αριθμούς πρωτοκόλλων, φάτσα απέναντι από οθόνες υπολογιστών, φιγούρες του θεάτρου σκιών μπερδερμένες με τα πορτοκαλί σωσίβια των ναυαγοσωστών.


Αν με ρωτήσεις πως έφτασαν εκεί θα σου πω ότι τις αγόρασε η κοινότητα του Βραχατίου από τη χήρα, λίγο μετά το θάνατο του Σάββα και αυτό με τη μεσολάβηση του Κ.Θ.Β.Ρ.









Αν με ρωτήσεις σε τι κατάσταση βρίσκονται θα σου πω ότι καταστρέφονται μέρα με τη μέρα, δυό από αυτές δεν είναι καν κρεμασμένες, στέκουν πεσμένες στο κάτω μέρος της μιας βιτρίνας, παραμορφώνονται από τη ζέστη το καλοκαίρι και κρυώνουν το χειμώνα, ενώ οι υπόλοιπες ξεθωριάζουν, γερνάνε και μελαγχολούν σαν άποροι γέροι ηθοποιοί που δεν έχουν αφήσει χρήματα για την κηδεία τους.

Αν με ρωτήσεις πως πέθανε ο Σάββας θα σου πω ότι άφησε το μπερντέ αυτού του κόσμου σε κάποιο χιονισμένο χωριό της ορεινής Κορινθίας, όταν τον καλοδέχτηκε τελικά κάποιος καφετζής μετά από αλλεπάληλες αρνητικές απαντήσεις την ίδια μέρα, από άλλους καφετζήδες ορεινών χωριών, που προτίμησαν να προβάλλουν στο καφενείο τους βιντεοταινίες αντί να καλωσορίσουν το Σάββα και το χάρτονένιο θίασό του.

Αν με ρωτήσεις για τη γριά γυναίκα του, θα σου πω ότι ζει στο Βραχάτι, σε νοικιασμένο σπίτι, λίγα μέτρα από τις φιγούρες του άντρα της, δίχως τη σύνταξη γυναίκας καραγκιοζοπαίχτη.









Αν με ρωτήσεις πόσο συχνά επισκέπτονται τα παιδιά των σχολείων αυτά τα έργα τέχνης, δεν ξέρω τι να σου απαντήσω.

Αν με ρωτήσεις γιατί δεν μεταφέρθηκαν οι φιγούρες ως έκθεση στο νέο Δημαρχειο Βόχας, δεν ξέρω τι να σου απαντήσω.

Αν με ρωτήσεις γιατί μοιάζει ο θάνατος αυτών των χαρτονόμουτρων με το θάνατο του μαστορά τους, πάλι δεν ξέρω να σου απαντήσω.







Αν σε ρωτήσω, για τις σκιές τις σκαλιστές που βγαίνουν τις νύχτες και σουλατσάρουν σε μάντρες, αλάνες και καφενεία μιλώντας με φωνές αλλόκοτες, που γελάνε ή κλαίνε, τραγουδάνε και χορεύουνε, δακρύζουν και πεθαίνουν για την αγάπη, μήπως ξέρεις να μου απαντήσεις;



ΥΓ. Αποσπάσματα από χαρακτηριστικά έργα του Ελληνικού Θεάτρου Σκιών παίζει ο Σάββας Γκιτζάρης στη ταινία της Λένας Βουδούρη "Ο Καραγκιόζης" (1975). Στην ίδια ταινία μιλούν για την τέχνη τους οι καραγκιοζοπαίχτες Μάνθος Αθηναίος, Μίμης Μάνος, (Σωτήρης Σπαθάρης, Ευγένιος Σπαθάρης).

Δ.Π.'Οθωνας


1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Μεγάλος δημιουργός,μεγάλη απώλεια για το θέατρο σκιών..Δυστηχώς η δημιουργία είναι πόνος,ποτέ δεν μάθουμε πόσο πολύ πόνεσε αυτός ο καλλιτέχνης!κάποιοι φαίνεται έχουν βαλθεί να τον πονάνε ακόμη..Κι΄ας μην υπάρχει πλέον ανάμεσα μας..